Tarihi Boyunca Bektaşilik

Bektasi ahlakinin temelinde insana saygi yatar. Bu saygi, insan-Allah beraberligi veya Hak-halk aynîligi gibi temel bir inanis uzantisidir. Insan, Allah'in bu varlik âlemindeki en büyük zuhûru ve tecellisi olarak, muhteremdir. Ona saygi, ibadetlerin en büyügü olmakla kalmaz; sonuç olarak ibadetin özü, esasi olur. Insanligin Budist, Hiristiyan, Müslüman, Orta Asya-Saman mirasini, Kur'an ve Muhammedi yaklasim denetiminde esrarli bir senteze kavusturan Bektasilik, insan ruhunun kiblesi ve huzur ve mutlulugun esasi olarak insana saygiyi tesbit etmis bulunuyor. Bu anlayisin asli uzantilar vahdeti vücut yani insan-varlik-Allah birligi, sevgi, ask, hizmettir. Bu esprinin sembölü Allah-Muhammed-Ali üçlüsüdür. Muhammed, Allah'in, vahyini sahsiyeti ile fiili örnek haline getirdigi gibi, Ali de Muhammed Sünneti'nin fiili örnegidir. Bu üçünü birbirinden ayirarak anlamak ve onlarin sunacagi ilhamdan yararlanmak mümkün olmaz.